Dünyayı Hiç'e Satmak

Bizler: Beyaz gömleğin, iğreti yakaları. Hangi kıyıya vurduysa gönül, ufukta görünmedi o beklenen gemi. Oysa ki, gönlümüzeydi dalgaların hasreti. Bilemedik, uçsuz bucaksız denizlerin, bir dalgaya sorulması gerektiğini. Sorgular, hep yansımasıydı kaçışların. Yanlısı olmadık cevapların. Yoksunluk, ruhumuzun çepherlerince donatıldı. Yeise meyyal arzuları, umudun neferlerine tercih ettik. Şimdi, kaçınılan sorguların haklı yanını, vicdan sorguluyor.

Vaktin enayiliği; varlığının erbabınca alimlik olduğunda bilinir, hiçe satmak. Hiç'in, hiçten kıymetli olduğunu bilmek. hiç olacağını bile bile değil, Hiç olmak üzere Hiç'e yönelim. Örselenmiş hayatlarla ve tökezlemiş umutlarla var olmak. İşte böyle başlıyor varoluş hikayemiz. Ekmel'e özenip, ebter olduğunu bilerek. Bitkin gözlerinle, o ışıltılı pencereyi irdele. Teselli adımlarla, tecelli yolculuğu karşıla. Rasyonel kümelerde sıkışıp kalma. Gözünün görebildiklerine değil şükür; göremediklerine yakarış. İşte budur asıl merak. Arayışa meramı olanıdır, Aşk'a aşık olmak.

Gönlünce beyanatlar dökeceksin gönlüne. Kendini, kendine anlatacaksın; kendinde olduğunu bile bile. Yer ve gök ikileminde, tekil yalnızlıkta bulacaksın Aşk'ı. Yeri, gökten işiteceksin. Dilin susacak, sen konuşacaksın. Konuşacaksın, sen dinleyeceksin. Mahir gönüllere özentin, özünü etkileyecek. Etkilendikçe, etki edeceksin. Öyle at sırtında değil, rüzgarın uğultusunda hissedeceksin, sendeki seni. Terk et! Korunaklı odaları. Güven, yalnızca bir söylem. İnancın teslimiyetiyle rahata ereceksin. İşte güven, Emin'in dokunuşuyla dolacak yüreğine. Şüphenin dehlizlerinden çekip, çıkaracaksın gönlünü. Mahmur anılar, gönlünde bir anıt olacak. Yosun tutmuş şimdi derinlerin. Hatırla sendeki kırgın ikindiyi.

Lüzumsuz kişilerden, fütursuz uzaklaşmalı. Çünkü gönüldaş ararken gönül, yine gönül ile yeksan edilir. Güzel insanlar karşına çıkmıyor diye yakınmayacak, güzel olmadığın için güzellerle denk düşmediğini bileceksin. Ayıbını bilenin, ayıbı örtülür. Ayıbından habersiz olan zaten ayıbının örtüldüğünü düşünemez. İşte böylece tefekkürsüzlükten doğar cehalet. Gönlünün tenhasında yankılarla bul seni. Hareler indir kem gözlerine. Bu farkındalık sonrası, ancak dostun olur şuur. Çünkü şuur artık Şuara'dan yanadır. Bilhassa, senden içre senden taraftır. Bu kaygan zeminde yürümek, ancak böyle mümkündür. Üstelik  düşmek de artık sana haktır. Çünkü canın yandığında, can yakan aşkına, tekrar tekrar aşık olacaksın. Minimize düşüncelerle dünyayı Hiç'e sat ki, elinde bir Hiç olsun. Vesselam...

Ramazan Musluoglu

İkaz: Her hakkı mahfuzdur. Bu sebeple yazının bu sayfadan başka bir yerde neşredilmesi yasaktır. Ancak kaynak gösterilmesi ve bu sayfaya doğrudan aktif bağlantı verilmesi şartıyla iktibas edilebilir. Eser sahibinin tayin ettiği usule bağlı kalmak suretiyle bu yazının her türlü neşri, 5846 sayılı Kanun hükümlerine tabidir.