Köşe Yazıları

Kaldır kalemini yerden. Kalemin artık kırık. Damarlarındaki mürekkep dahi yabancı sana. Ağzına gelen yüreğin var ya, tutmayıver.

Gökyüzünün aydınlığı, gözleri doyurmaz. Çünkü insan, ruhunun aydınlığı kadar aydınlanır. Öyleyse hangi karanlık, aydınlığı doğurur?

Bizler: Beyaz gömleğin, iğreti yakaları. Hangi kıyıya vurduysa gönül, ufukta görünmedi o beklenen gemi. Oysa ki, gönlümüzeydi dalgaların hasreti...