Tasavvuf Yazıları

Kaldır kalemini yerden. Kalemin artık kırık. Damarlarındaki mürekkep dahi yabancı sana. Ağzına gelen yüreğin var ya, tutmayıver.

Hüznün karanlığında aydınlanmaya talip olan kişi, üç güzergâhla karşılaşır. Muhakkak ki bu üç güzergâh, Bir olanda birlenir. Her biri, o tek Yol’a çıkar.

Sezdiğim adımlar sana yaklaşıyor. Gönlümün iki yana denklemi, iki bilinmezlik ile dengededir. Kim bilir? Belki de gönüldeki yara, merhemin acısıdır.

Hararetli bir koşuşturma var içimde. Öylesine bir koşuşturma ki, heyecanını durgun sulardan alırcasına.

Aşık'ın Aşk'tan nasibi, gönlünün idraki kadardır. Öyleyse, gönlün idrak ölçüsü nedir? Zamanla kazanılan taneler midir?

Gökyüzünün aydınlığı, gözleri doyurmaz. Çünkü insan, ruhunun aydınlığı kadar aydınlanır. Öyleyse hangi karanlık, aydınlığı doğurur?